Nie piastował nigdy funkcji publicznych. Nie był wójtem, radnym czy szefem jednostki pomocniczej. Nie zabiegał też o inne zaszczyty. Był niezwykle inteligentny, skromny, taktowny i życzliwy. Może dlatego zasłużył sobie na ogromny i autentyczny szacunek mieszkańców Suchego Lasu.
Źródło: www.suchylas.pl
Po raz pierwszy z Zenonem Pilarczykiem zetknąłem się w sucholeskiej podstawówce. Był cenionym nauczycielem historii. Właśnie jemu zawdzięczam zamiłowanie do poznawania dziejów mojej lokalnej ojczyzny. Zaszczepił we mnie na całe życie gen samorządowca i kolekcjonera pamiątek dotyczących naszej gminy. Nauczył mnie odróżniać źródła wartościowe od innych i pokazał jak to robić.
Po ukończeniu szkoły, nasze drogi w naturalny sposób rozeszły się, ale już wtedy zbierałem wszystkie wycinki prasowe o naszej gminie. Ponownie zetknęliśmy się, kiedy w 1990 roku odtwarzaliśmy samorząd. Opracowywanie lokalnych dokumentów, praca nad nowymi nazwami wielu ulic to tylko niektóre wspólne projekty nad którymi pracowaliśmy w tamtym niepowtarzalnym czasie. Jego materiały wykorzystaliśmy w pracach nad herbem gminy. Bylem wtedy częstym gościem u Pana Zenona. Wpadałem na chwilę, a siedziałem zawsze długo. Głównie gawędziliśmy na tematy lokalne. Był ciekawy, co w gminie słychać. Interesował się bardzo meandrami lokalnej polityki, zwłaszcza kiedy opowiadali o tym jego wychowankowie. Był bardzo zadowolony, a nawet dumny, kiedy jego uczniowie angażowali się w pracę na rzecz samorządu.
W mojej 30-letniej działalności samorządowej Zenon Pilarczyk odegrał szczególną rolę. Najpierw był moim nauczycielem i wychowawcą, później stał się mentorem i ekspertem. Nigdy nie odmówił mi pomocy czy wsparcia. Zawsze mogłem liczyć na jego profesjonalizm i zaangażowanie.
Bardzo często wypożyczałem od niego przeróżne materiały źródłowe o naszej gminie. Były to nierzadko pożółkłe, ale jakże wartościowe zapiski. Ostatnie dotyczyły Pomnika Ofiar Faszyzmu w Łagiewnikach autorstwa samego Zenon Pilarczyk oraz Jana i Stefana Rewersów. Ten osobliwy dokument pochodzi z 1968 roku. Był w fatalnym stanie. Trudno było w ogóle odczytać poszczególne zdania, ale dzięki współczesnej technice udało się przywrócić mu dawny blask. Zostały wykonane trzy egzemplarze. Jeden dla Pana Zenona, drugi dla mnie, a trzeci dla redaktor naczelnej Gazety Sucholeskiej – p. Barbary Stachowiak, która w tym przedsięwzięciu bardzo nam pomogła. Na naszych egzemplarzach widnieją stosowne dedykacje autorstwa Zenona Pilarczyka. Dla mnie to niezwykle ważna i bezcenna pamiątka.
Panie Zenonie, powiem zwyczajnie … będzie mi bardzo brakowało naszych długich rozmów o gminie, samorządzie i lokalnych problemach. Suchy Las bez Pana będzie już inny, ale dzięki Panu stał się lepszym miejscem do życia. Nigdy o Panu i o tym, czego Pan dokonał nie zapomnimy, bowiem nie umiera ten, kto pozostaje w pamięci żywych.