Zabytkowe budynki i parki, szczególnie te zadbane, są ozdobą krajobrazu i dumą miejscowości, w których się znajdują. Ze względu na swoje walory historyczne, kulturowe, przyrodnicze czy architektoniczne powinny być szczególnie eksponowane. Urzędowa pieczę nad zabytkami sprawują Urzędy Konserwatorskie, które wydają decyzje w sprawie wszelkich planowanych zmian i remontów w obrębie zabytku lub w jego otoczeniu.

Jednym z gminnych zabytków jest zespół dworski w Złotnikach Wsi, pochodzący z końca XIX w.  Dwór i park wpisano do rejestru zabytków 1990 roku. Jest to obiekt prywatny, nad którym nadzór konserwatorski sprawuje Powiatowy Konserwator Zabytków dla powiatu poznańskiego.

Pod koniec zeszłego roku park otoczono szarym betonowym płotem o wysokości ponad 3 metrów. Monstrualne ogrodzenie zasłoniło zespół rezydencjonalny, nie pozostawiając powiązań widokowych parku z otoczeniem, charakterystycznych dla XIX –wiecznych ogrodów krajobrazowych.

Szpetota podwójnego ogrodzenia, złożonego z dotychczasowego ażurowego płotu i równoległego nowego muru, oburzyła mieszkańców nie tylko Złotnik. Podejrzewali samowolę budowlaną. W styczniu interweniowałam w tej sprawie u Powiatowego Konserwatora Zabytków. W odpowiedzi konserwatora uzyskałam kopię dokumentacji konserwatorskiej zezwalającą m.in. na dodatkowe wygrodzenie zespołu dworskiego, czyli wybudowanie muru wewnętrznego wzdłuż istniejącego metalowego ogrodzenia i granic działki nr 329/7. Mur o maksymalnej wysokości 3 metrów miał być wykonany z prefabrykatów betonowych i odsunięty o 25 cm od istniejącego płotu.

Uzasadnieniem dla wydania takiej decyzji był wniosek właściciela parku, który w ten sposób chciał zabezpieczyć swoją posiadłość przed włamaniami, uciążliwościami ruchu drogowego oraz zanieczyszczeniami i kurzem z pól.